De draagdoek; het startpunt voor de menselijke evolutie
Als je al wat meer van ons gelezen hebt, dan zal het je niet zijn ontgaan dat wij de draagdoek zien als een heel belangrijk hulpmiddel bij het voldoen aan de natuurlijke behoeften van je baby. We zijn ervan overtuigd dat wij als ‘dragers’ gemaakt zijn om onze kleintjes gedurende het eerste jaar zo dicht mogelijk bij ons te dragen. Waarom zijn wij dan niet uitgerust met een buidel, zoals de kangoeroe, of flinke lichaamsbeharing, waar aan onze baby’s zich als kleine aapjes vast kunnen klampen? Waarom hebben we hulpmiddelen nodig om ons kleintje te dragen als het zo natuurlijk is?
De antwoorden op die vraag vonden we in het boek ‘The Artifical Ape’ van Timothy Taylor. In onze wereld zijn zeven grote aap soorten. Zes daarvan leven in het wild, één van die soorten is volledig afhankelijk van kunstmatige hulpmiddelen. Wij mensen kunnen niet overleven zonder kunstmatige hulpmiddelen. Ergens in de geschiedenis, zo’n 2,5 miljoen jaar geleden, is een nieuwe aapsoort ontstaan. We zijn van harige primaten veranderd in naakte, intelligente, rechtop lopende wezens. Onze hersencapaciteit nam toe en we begonnen ons te ontwikkelen.
Foutje van de natuur?
De intelligentie die het mogelijk gemaakt heeft om te evolueren is een technologische uitvinding; de draagdoek. In de tijd dat we ons haar verloren en rechtop gingen lopen, leefden we in migrerende stammen. Een vrouw met een pasgeboren baby kon niets anders dan haar baby in haar armen houden. De baby was (en is) volledig afhankelijk van haar aanwezigheid om te overleven. Een pasgeboren baby was een makkelijke prooi voor roofdieren. Een moeder met een pasgeboren baby kon dus niet werken en zich niet verweren. Een moeder met een pasgeboren baby kon niet meekomen met de stam, ze kon haar rol in de stam tijdelijk niet vervullen en was daardoor zwak. Ze bleef achter, werd een makkelijke prooi voor roofdieren of raakte verzwakt en stierf. Een alternatief was haar baby achterlaten die haar belemmerde om met de groep mee te komen. Maar als alle baby’s na de geboorte achterblijven duurt het niet lang voordat hele stammen zijn uitgestorven. Ook geen optie dus… Was dit een foutje van de natuur? Misschien. Maar dat foutje heeft ons wel gebracht waar we nu zijn. Een intelligent volk met de kracht om te scheppen.
Het startpunt van de evolutie
Timothy Taylor is ervan overtuigd dat de uitvinding van een draagdoek onze evolutie mogelijk heeft gemaakt. Ergens 2,2 miljoen jaar geleden is er zo’n moeder geweest die van iets natuurlijks een kunstmatig hulpmiddel heeft gemaakt. Van welk materiaal de draagdoek was gemaakt is niet duidelijk. Op dat moment creëerden we ook de tools om mee te jagen en kleding te maken. De draagdoek stamt uit dezelfde tijd dat we stenen gingen bewerken om daar werktuigen en hulpmiddelen van te maken en de periode dat we in staat waren om vuur te beheersen. Vanaf het moment dat pasgeboren baby’s in een draag-hulpmiddel door hun moeder werden gedragen konden moeders weer als volwaardig lid van de stam meedraaien zonder door de komst van een baby kwetsbaarder of achtergesteld te worden.
Er gebeurde nog iets moois. Door de nabijheid van het moederlichaam werd de dracht als het ware verlengt. Een baby kon zich in de nabijheid van zijn moeder sneller en sterker ontwikkelingen. Ze waren veel minder kwetsbaar, ze overleefden veel beter en ze kregen de tijd om te ontwikkelen. Het gevolg daarvan is dat hun hoofd en hersenen groter werden. Met die toename van onze hersencapaciteit nam ook onze intelligentie toe. We waren in staat om natuurlijke materialen te bewerken en in werktuigen te veranderen. Door deze uitvindingen werd er steeds meer mogelijk. We ontdekten de kracht om te scheppen. Ons denkvermogen stelde ons in staat om dat wat we dachten nodig te hebben in werkelijkheid te creëren. Dat doen we nog steeds op dagelijkse basis. Dat is de fundatie van ons bestaan. Deze blog is daar ook een voorbeeld van. Alles wat je ziet in de wereld is ooit ontstaan vanuit een gedachte. De draagdoek heeft het mogelijk gemaakt om deze gedachten door middel van creatie ook om te zetten in werkelijkheid. Om de voorwaarden te scheppen om iets te maken, te creëren. De uitvinding van de draagdoek is het startpunt geweest van de menselijke evolutie.
In mijn tijd…
We moeten altijd een beetje gniffelen als we oma’s horen zeggen ‘in mijn tijd hadden we dat nog niet’. Een draagdoek is er altijd geweest, zonder een draagdoek zijn wij mensen simpelweg niet in staat om te overleven. Inmiddels hebben we nog veel meer ingewikkelde technologische uitvindingen gedaan waardoor een draagdoek niet meer noodzakelijk is óm te overleven, maar de draagdoek blijft het meest natuurlijke hulpmiddel voor een baby om zich buiten de baarmoeder veilig en liefdevol te kunnen ontwikkelen.
